ATLI OKÇULUK

Pek çok Pers, Arap ve Çin kaynağı Türklerin özellikle at üstünde mızrak ve yay kullanmada maharetli olduğunu ispat etmektedir. Yaşamanın tek yolunun güçlü ve avcı olmaktan geçtiği Orta Asya milletlerinde çocuklar dört yaş civarında at binmeye, ok atma çalışmalarına başlamaktadırlar.

At üstünde ileriye, geriye, havaya, hedefe dalış yapan alıcı kuşa dahi başarılı atışlar yapabilen Türk okçuları savaşlarda ve fetihlerde etkin görevler üstlenmişlerdir.

Koşan at üstünde geriye dönük atışa "part atışı" denmiş, Mete ordusunda bu atışı yapabilen askerlerine şahin tüyü takarak "Tolgahan" ünvanı vermiştir.

Yaya okçuluğu ve at binişi eğitiminde gerekli yetkinliğe ulaştığına inandığımız öğrencilerimizi dahil ettiğimiz bu süreçte kişi at ile doğru iletişimi sağlamış, kullanmış olduğu yayı, atacağı oku düşünmeyecek derecede motor becerisini geliştirmiş olmalıdır.

Önceliğimiz güvenlik ve eğitimde kalitedir.